همه خدا

صدای شکستنش آمد، اما من ایستاده نگاهش می‌کردم. دلم برایش نسوخت. یاد تمام زمان‌هایی افتادم که شوق پرواز داشت و می‌دانستم که با طناب پوسیده نباید ته چاه رفت چه برسد به پرواز و مدام در گوشش می‌خواندم که همه خدا ما هیچ و او گوش نمی‌داد.

هر چه گفتم گوش نکرد و شکست! تمام آمال و آرزوهایش یکجا شکست. خورد در پرش، چه خوردنی و من فقط نگاهش کردم!

کار برای غیر خدا نتیجه ای غیر این نباید می‌داشت. مدام براش خوانده بودم اما گوش نمی‌کرد، حالا که شکسته و سرش به سنگ خورده امیدوارم خدا توفیق خدمت به من بدهد، دلک ساده‌ی من که فریب شیطان را خوردی، باز هم برایت می‌خوانم گوش کن: قُلْ إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُکِی وَمَحْیَایَ وَ مَمَاتِی لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ: بگو در حقیقت نماز من و [سایر] عبادات من و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار جهانیان است. (انعام/ 162 )